Homilia patriarchy Pavle, wygłoszona 6 stycznia 1996 roku w cerkwi Opieki Matki Bożej w Belgradzie.
Niech będzie błogosławiony ten świąteczny dzień, w wigilię narodzenia Syna Bożego i niech będzie błogosławiony jutrzejszy – dzień Bożego Narodzenia!
Drodzy bracia i siostry, miejmy przed duchowymi oczami tę nieskończoną miłość Bożą Syna Bożego, który ze względu na nas grzesznych przyszedł na ten świat, narodził się jako człowiek, przecierpiał wszystkie prześladowania i męki, a na końcu poniósł śmierć na krzyżu, przez wzgląd na nas i nasze zbawienie, z miłości do nas.
Odpowiedzmy Mu miłością do Niego i choć nie jesteśmy bogatymi królami, którzy przynieśli mu złoto, mirrę i kadzidło, przynieśmy mu czyste serca i czyste dusze, aby gdy staniemy przed Nim, uznał nas i poznał jako swoich i aby, to zawsze powtarzam sobie, wam i wszystkim, którzy mają uszy do słuchania, żeby nasi przodkowie ucieszyli się na nasz widok, i oni nas poznali jako swoich potomków i uznali nas za swój owoc.
Szczęśliwego święta Bożego Narodzenia i wszystkich dni po nim! Niech was Bóg błogosławi!