Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują (Ps. 145, 20). Żywoty świętych potwierdzają to w oczywisty sposób. Pewni zazdrośni duchowni oskarżyli przed patriarchą Anatolem św. Daniela, oczerniając go o bycie magiem. W rzeczywistości zazdrościli jeszcze młodemu ascecie, który przewyższał ich we wszystkich cnotach i swoim życiem przyciągał do siebie wielu ludzi. Czytaj dalej »Rozmyślania na 24 grudnia
Na nieskończenie wiele sposobów Bóg Żywy miłuje i karze, chroni wiernych przed napaścią, nawraca niewierzących i karze prześladowców wiary. Gdy srogi Makasymin zgładził męczenników Chrystusowych: Minę, Hermogena i Eugrafa, wsiadł na statek, po czym wyruszył ze swoją świtą z Aleksandrii do Konstantynopola. W czasie podróży oślepł, choć już wcześniej był człowiekiem o ślepej duszy i rozumie. Zaczął żalić się bliskim, jak to jakieś niewidzialne ręce strasznie go tłuką. Niedługo potem umarł marnie, tak jak i marnie żył.Czytaj dalej »Rozmyślania na 23 grudnia
Strach przed Bogiem przepędzi z serca każdy strach przed ludźmi. U wszystkich wielkich hierarchów Cerkwi Prawosławnej widzimy cudownie połączone: łagodność i odwagę.Czytaj dalej »Rozmyślania na 22 grudnia
Kto w pełni zawierzy Bogu, tego Bóg kieruje do zbawienia i na korzyść wielu innych. Św. Mikołaj, ufny woli Bożej, uciekł ze swego miasta Patary od ludzkiej chwały i przybył do Miry Licyjskiej, gdzie ani on nikogo, ani nikt jego, nie znał. Bez jakichkolwiek środków – choć był bogaty, uciekł z domu zostawiając wszystko – bez znajomości i bez planów chodził nierozpoznany po mieście, oczekując, iż Bóg pokieruje jego krokami.Czytaj dalej »Rozmyślania na 21 grudnia
Po stokroć Bóg zwraca pożyczkę, którą się Mu daje poprzez biednych. Któregoś razu pewna chrześcijanka wyszła za mąż za niewierzącego. Żyli w miłości i biedzie. Gdy z wysiłkiem zaoszczędzili 50 srebrników, mąż powiedział do żony, iż należy pożyczyć komuś te pieniądze, by je zainwestował, gdyż w przeciwnym wypadku, srebrnik po srebrniku, spożytkują je i zostaną z niczym. Czytaj dalej »Rozmyślania na 20 grudnia